Polityka ochrony dzieci w organizacji pozarządowej w FUNDACJI WYDŻWIĘK

Katowice, 1 października 2024

Preambuła

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników i współpracowników organizacji pozarządowej jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Każdy pracownik i współpracownik traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Pracownik i współpracownik organizacji, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych danej organizacji oraz swoich kompetencji.

Rozdział I

Objaśnienie terminów

§ 1

1. Pracownikiem organizacji jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy o dzieło, umowy zlecenia oraz stażyści, wolontariusze, praktykanci. Personel projektu przed rozpoczęciem pracy przechodzi instruktaż w zakresie Standardów Ochrony Dzieci i Polityki Ochrony Dzieci przed Krzywdzeniem przez wyznaczoną przez Zarząd Fundacji osobę, która jest odpowiedzialna za stosowanie Polityki w Fundacji. Omówienie zasad jest potwierdzone pisemnie przez pracownika.
2. Zarządem organizacji jest osoba, organ lub podmiot, który w strukturze danej organizacji zgodnie w obowiązującym prawem i/lub wewnętrznymi dokumentami jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach organizacji.
3. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18 roku życia, która korzysta z oferty Fundacji Wydźwięk.
4. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji i stanowieniu
   o dziecku w szczególności jego przedstawiciel ustawowy (rodzic/opiekun prawny). Zgoda opiekuna dziecka oznacza zgodę, co najmniej jednego z opiekunów dziecka. Gdy brak jest porozumienia między opiekunami dziecka, należy poinformować ich o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
5. Krzywdzenie dziecka – należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, a także zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie przez opiekunów. Krzywdzeniem jest:
6. Przemoc fizyczna – jest to celowe uszkodzenie ciała, zadawanie bólu lub groźba uszkodzenia ciała. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne.
7. Przemoc psychiczna/emocjonalna – to powtarzające się poniżanie, upokarzanie i ośmieszanie dziecka, wciąganie dziecka w konflikt osób dorosłych, manipulowanie nim, brak odpowiedniego wsparcia, uwagi i miłości, stawianie dziecku wymagań i oczekiwań, którym nie jest ono w stanie sprostać.
8. Wykorzystywanie seksualne – to angażowanie dziecka (do 15 roku życia) w aktywność seksualną przez osobę dorosłą, nastolatka, dziecko. Sprawca ma przewagę wiekową, fizyczną lub intelektualną nad swoją ofiarą. Wykorzystywanie seksualne odnosi się do zachowań z kontaktem fizycznym (np. dotykanie dziecka, współżycie z dzieckiem) oraz zachowania bez kontaktu fizycznego (np. pokazywanie dziecku materiałów pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm).
9. Zaniedbywanie – to niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych
   i emocjonalnych dziecka przez rodzica lub opiekuna prawnego, niezapewnienie mu odpowiedniego jedzenia, ubrań, schronienia, opieki medycznej, bezpieczeństwa, brak dozoru nad wypełnianiem obowiązku szkolnego.

6. Osobą odpowiedzialną za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem jest wyznaczony członek Zarządu Fundacji, sprawujący nadzór nad jej realizacją.
7. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka. Dane osobowe dziecka i jego dokumentacja jest przechowywana do 1 roku po zakończeniu udziału dziecka w zajęciach w szafie pancernej, do której mają dostęp pracownicy upoważnieni do przetwarzania danych osobowych dzieci. Po tym czasie dokumentacja jest komisyjnie niszczona.

Rozdział II
Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

§ 2

1. Pracownicy Fundacji posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka, pracownicy podejmują przede wszystkim działania w oparciu o niniejszą Politykę, a także odbywają rozmowę z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
3. Pracownicy monitorują sytuację i dobrostan dziecka poprzez obserwacje, rozmowy z dzieckiem, rodzicami, innymi pracownikami oraz instytucjami wspomagającymi ochronę dziecka.
4. Rekrutacja personelu odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji personelu. Zasady stanowią Załącznik do niniejszej Polityki.

Rozdział III
Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka

§ 3

1. W przypadku uzyskania przez pracownika Fundacji informacji, że dziecko jest krzywdzone, ma on obowiązek przekazania informacji o podejrzeniu krzywdzenia osobie odpowiedzialnej za politykę krzywdzenia dzieci, który sporządza notatkę służbową, w formie arkusza karty interwencji (zał. Nr 1) w dniu uzyskania informacji.
2. Osoba odpowiedzialna za politykę krzywdzenia dzieci w ciągu 7 dni od sporządzenia notatki wzywa rodziców (opiekunów) dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa oraz informuje ich o tym fakcie.
3. W ciągu 7 dni od spotkania z opiekunami, osoba odpowiedzialna za politykę krzywdzenia dzieci oraz inni członkowie Zarządu na podstawie analizy zgromadzonej dokumentacji i bieżących informacji wspólnie sporządzają plan pomocy dziecku, który uwzględnia opis wsparcia, jakie Fundacja może zaoferować dziecku przy współpracy z innymi instytucjami. Opracowują również informację o możliwości uzyskania pomocy dla opiekunów niekrzywdzących, w tym przedstawiają listę kontaktów do instytucji pomocowych. (zał. Nr 2)
4. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka pracownicy monitorują sytuację rodzinną poprzez regularne spotkania lub rozmowy z opiekunem i obserwację zachowania dziecka. W przypadku braku efektów pracownik modyfikuje plan pomocy dziecku i przedkłada go do akceptacji Zarządowi Fundacji.
5. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka pracownicy Fundacji kontaktują się również ze szkołą, kuratorem, pracownikiem socjalnym MOPS-u, asystentem rodziny (w zależności od sytuacji prawnej rodziny), informując o zaistniałej sytuacji.
6. W przypadku, gdy pracownicy Fundacji podejrzewają, że zagrożone jest dobro dziecka, mają obowiązek zawiadomić pisemnie Sąd Rodzinny, właściwy dla miejsca zamieszkania dziecka.

§ 4

1. W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia dziecka, pracownicy Fundacji (którzy pracują z dzieckiem w momencie zaistnienia sytuacji) są zobowiązani do wezwania policji. Z podjętych działań, sporządzają notatkę służbową w formie arkusza karty interwencji (zał. Nr 1). Zostaje także uruchomiona procedura wewnętrzna tj. rozmowa z rodzicami dziecka, opracowanie planu pomocy dziecku, wdrożenie i monitoring sytuacji według wytycznych opisanych w § 3 niniejszego rozdziału.
2. W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa, pracownicy Fundacji powiadamiają policję lub prokuraturę, właściwe ze względu na miejsce popełnienia przestępstwa. Z podjętych działań, sporządzają notatkę służbową w formie arkusza karty interwencji (zał. Nr 1). Zostaje także uruchomiona procedura wewnętrzna tj. rozmowa z rodzicami dziecka, opracowanie planu pomocy dziecku, wdrożenie i monitoring sytuacji według wytycznych opisanych w § 3 niniejszego rozdziału.

§ 5

1. Kartę interwencji załącza się do dokumentacji dziecka.
2. Wszyscy pracownicy Fundacji i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane zgodnie z prawem uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

§ 6

Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka ze strony rodzica/opiekuna prawnego.

1. W sytuacji, gdy rodzic przychodzi po dziecko pod wpływem alkoholu obowiązują następujące zasady:
2. dziecko nie zostaje przekazane nietrzeźwemu opiekunowi,
3. pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem może wydać dziecko wyłącznie trzeźwemu rodzicowi lub trzeźwej osobie dorosłej pisemnie upoważnionej przez rodzica/opiekuna prawnego do odbioru dziecka,
4. Jeżeli nie ma osoby trzeźwej, która przyjdzie po dziecko, pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem (w miarę możliwości w obecności dwóch osób) powiadamia telefonicznie o zaistniałej sytuacji policję,
5. Pracownik aktualnie sprawujący opiekę nad dzieckiem czeka z dzieckiem do czasu przyjazdu funkcjonariusza policji.
6. W przypadku podejrzenia problemu alkoholowego w rodzinie osoby uczestniczącej w zajęciach pracownicy Fundacji podejmują następujące działania:
7. Pracownik Fundacji wzywa rodzica/opiekuna prawnego na rozmowę informując o podejrzeniu występowania problemu alkoholowego, rozmowa wspierająca i motywująca do podjęcia działań,
8. pedagog lub psycholog proponuje rodzicowi wizyty w specjalistycznej placówce dla osób z problemem alkoholowym (w sytuacji potwierdzenia problemu),
9. w sytuacji, kiedy w rodzinie jest nadzór kuratora, opieka asystenta rodziny lub pracownika MOPS-u – pracownik Fundacji informuje go o zaistniałej sytuacji,
10. w przypadku braku poprawy sytuacji (rodzic nadal nadużywa alkoholu lub nie wywiązuje się z ustaleń), Zarząd Fundacji wnioskuje do sądu o wgląd w sytuację dziecka.
11. W przypadku, gdy rodzic nie przychodzi po dziecko, nie odbiera telefonu, Fundacja podejmuje następujące działania:
12. pracownicy Fundacji próbują skontaktować się z osobami pisemnie upoważnionymi przez rodziców/opiekunów prawnych do odebrania dziecka,
13. jeśli nie ma kontaktu z żadną upoważnioną osobą do odebrania dziecka pracownik powiadania policję i czeka z dzieckiem na ich przyjazd,
14. pracownicy Fundacji sporządzają notatkę z zaistniałej sytuacji, którą dołączają do dokumentacji dziecka.
15. W przypadku, gdy rodzic nie zaspokaja podstawowych potrzeb dziecka (np. dziecko jest głodne, nieprzestrzeganie higieny osobistej, brak właściwej opieki zdrowotnej itp.), Fundacja podejmuje następujące działania:
16. rozmowa członka Zarządu z rodzicem, znalezienie przyczyny zaniedbania i próba znalezienia wspólnie rozwiązania.,
17. w razie potrzeby wsparcie materialne i/lub rzeczowe ze strony Fundacji,
18. zaproponowanie zgłoszenia się do organizacji pomocowej np. MOPS,
19. kontrolowanie postępów co dwa tygodnie poprzez obserwacje dziecka,
20. jeśli do miesiąca czasu sytuacja nie zmieni się Zarząd Fundacji wystosowuje pismo do sądu o wgląd w sytuację dziecka.
21. W przypadku, gdy pracownik Fundacji podejrzewa wykorzystanie seksualne dziecka lub inne przestępstwa na szkodę dziecka, Fundacja podejmuje następujące działania:
22. konsultacja sytuacji dziecka w zespole pracowników,
23. konsultacja z innymi instytucjami opiekującym się dzieckiem (szkoła, inne),
24. złożenie do prokuratury zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, wyjaśnień na policji, sporządzenie wniosku do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację dziecka (w sytuacji, kiedy sprawcą jest ktoś z rodziny),
25. sporządzenie notatki służbowej z zaistniałej sytuacji i dołączenie jej do dokumentacji dziecka.
26. W sytuacji, gdy rodzic jest agresywny w stosunku do dziecka, Fundacja podejmuje następujące działania:
27. Konsultacja sytuacji dziecka w zespole pracowników do 7 dni po zgłoszeniu sytuacji,
28. Konsultacja z innymi instytucjami, opiekującymi się dzieckiem (szkoła, kurator),
29. W sytuacji potwierdzenia przemocy lub w sytuacji braku współpracy lub
    w sytuacji braku zmiany zachowania: nawiązanie kontaktu z instytucjami realizującymi Niebieską Kartę, wniosek do sądu rodzinnego o wgląd
    w sytuację dziecka,
30. Zostaje także uruchomiona procedura wewnętrzna tj. opracowanie planu pomocy dziecku, wdrożenie i monitoring sytuacji według wytycznych opisanych w § 3 niniejszego rozdziału.

§ 7

Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka ze strony pracownika Fundacji

1. Każda osoba, która uzyska informacje o sytuacji, gdy pracownik Fundacji podejmuje negatywne zachowania wobec dziecka ma obowiązek podjąć następujące działania:
2. zgłasza Zarządowi Fundacji o zaistniałej sytuacji,
3. Zarząd Fundacji przeprowadza rozmowę z pracownikiem podejrzewanym o podejmowanie negatywnych zachowań wobec dziecka, ustala kontrakt zawierający działania eliminujące nieodpowiednie zachowania oraz konsekwencje, jakie zostaną podjęte w przypadku braku zmiany zachowania pracownika wynikające z Kodeksu Pracy lub innych aktów prawnych mających zastosowanie,
4. równolegle wyznaczony członek Zarządu przeprowadza rozmowę z dzieckiem – ofiarą krzywdzenia ze strony pracownika oraz jego rodzicami/opiekunami informując o zaistniałej sytuacji a także ustala plan pomocy dziecku, z uwzględnieniem roli opiekunów w procesie wsparcia,
5. w sytuacji podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka przez pracownika Fundacji każda osoba ma obowiązek powiadomić Zarząd Fundacji o zdarzeniu. Zarząd składa zawiadomienie na policję lub do prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka przez pracownika oraz informuje tegoż pracownika o obowiązku złożenia takiego zawiadomienia. W momencie braku poprawy ze strony pracownika podejrzanego o popełnienie przestępstwa na szkodę dziecka Zarząd podejmuje wobec niego działania wynikające z Kodeksu Pracy lub innych aktów prawnych mających zastosowanie.

§ 8

Procedura interwencji w sytuacji krzywdzenia dziecka ze strony rówieśników

1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka podczas zajęć w Fundacji przez rówieśników, osoba podejrzewająca krzywdzenie dziecka zgłasza problem do osoby prowadzącej zajęcia.
2. Pracownicy Fundacji przeprowadzają dokładną rozmowę z pokrzywdzonym dzieckiem oraz osobą oskarżoną o krzywdzenie.
3. Po przeprowadzeniu takich rozmów osoba prowadząca zajęcia i wyznaczony członek Zarządu, opracowują plan pomocy dziecku – ofierze, dziecku- sprawcy, aby wyeliminować zachowania niepożądane.
4. Plan pomocowy powinien być przedstawiony i szczegółowo omówiony z zainteresowanymi czyli dziećmi (ofiarą i sprawcą) oraz ich rodzicami.
5. Interwencja następuje w możliwie jak najszybszym czasie, nie później niż 3 dni od zdarzenia. Osoba prowadząca zajęcia sporządza notatkę służbową w formie karty interwencji (zał. Nr 1).
6. W trakcie wdrażania planu pomocy dziecka – ofiary i dziecka-sprawcy zostaje także przeprowadzona pogadanka dotycząca przemocy i radzenia sobie z przemocą w grupie.
7. Po zrealizowaniu planu pomocy następuje analiza zachowania i sytuacji dziecka-ofiary i dziecka – sprawcy. Jeśli sytuacja nie poprawiła się i dziecko sprawca nadal stosuje przemoc wyznaczony członek Zarządu wysyła pismo do sądu rodzinnego z prośbą o wgląd w sytuację dziecka i rodziny.
8. W razie konieczności plan pomocy jest weryfikowany i dostosowany do nowej sytuacji dziecka.
9. W przypadkach popełnienia czynu karalnego/zabronionego przez dziecko w przedziale wiekowym od 13 lat włącznie do 17 lat włącznie, obok wyżej opisanej procedury, osoba prowadząca zajęcia informuje o problemie Zarząd Fundacji, który zawiadamia policję lub sąd rodzinny o zaistniałej sytuacji.
10. W przypadkach popełnienia czynu karalnego/zabronionego przez dziecko w wieku 17 lat i więcej, obok wyżej opisanej procedury, osoba prowadząca zajęcia informuje o problemie Zarząd Fundacji, który składa zawiadomienie do prokuratury lub na policję.
11. Poszczególne przypadki krzywdzenia dzieci przez rówieśników rozwiązywane są w oparciu o niniejsza Politykę.

§ 9

1. Działania prewencyjne.
2. Aby zapobiec kradzieżom i zniszczeniu rzeczy osoby uczestniczące w zajęciach mogą przed zajęciami pozostawić /zabezpieczyć cenne przedmioty np. portfele z pieniędzmi, okulary, telefony komórkowe, tablety itp. na przechowanie u osoby prowadzącej zajęcia.
3. Przed udzieleniem pierwszej formy wsparcia przez Fundację rodzice, opiekunowie prawni są zobowiązani do podpisania oświadczeń dotyczących informacji o tym, że pracownicy Fundacji nie ponoszą odpowiedzialności za skradzione cenne rzeczy w Fundacji, niepozostawione u osoby prowadzącej zajęcia.
4. Kradzież mienia osoby uczestniczącej w zajęciach:
5. Rozmowa osoby prowadzącej zajęcia z osobami uczestniczącymi w zajęciach o zaistniałej kradzieży.
6. Poinformowanie rodzica poszkodowanego dziecka o zaistniałej kradzieży podczas zajęć.
7. Przekazanie informacji o zgłoszeniu kradzieży na policji.
8. Dziecko przynosi na zajęcia lub wyjścia nóż, inne niebezpieczne narzędzia:
9. Osoba prowadząca zajęcia, najlepiej w obecności innej osoby dorosłej, zabezpiecza niebezpieczne przedmioty.
10. Osoba prowadząca zajęcia informuje rodzica o zaistniałej sytuacji i prosi o odebranie niebezpiecznych narzędzi.
11. W przypadku gdy osoba uczestnicząca w zajęciach nie chce dobrowolnie oddać niebezpiecznego narzędzia, osoba prowadząca zajęcia dzwoni na policję informując, iż dziecko stwarza zagrożenie. Następnie dzwoni do rodzica, by przyszedł na zajęcia i odebrał niebezpieczne narzędzia.
12. Osoba prowadząca zajęcia sporządza notatkę służbową oraz dokonuje wpisu do dokumentacji dziecka.

Rozdział IV
Zasady bezpiecznych relacji personel Fundacji – dziecko

§ 10

1. Zasady bezpiecznych relacji z dzieckiem określają, jakie zachowania i praktyki są dopuszczalne, a jakie niedozwolone w pracy z dziećmi. Dotyczy to wszystkich pracowników Fundacji pracujących z dziećmi.
2. Zasady bezpiecznych relacji są dostosowane do funkcjonowania Fundacji
   i opisują obszary: opiekuńczo-higieniczny, wychowawczo-społeczny oraz emocjonalny.

§ 11

Czynności opiekuńczo-higieniczne

1. Czynności te mają służyć opiece, zdrowiu i higienie osobistej, np. zmiana odzieży, pomoc przy myciu się dziecka, kontrola czystości rąk, głowy, przygotowanie dziecka do wyjścia poza miejsce spotkań, np. pomoc przy ubieraniu, wiązanie butów itp.
2. Uwagi dotyczące zaniedbań higienicznych, np. brudne ręce, nieprzyjemny zapach, wszawica, powinny wiązać się z dyskrecją i nie narażaniem dziecka na ekspozycję na tle grupy.
3. Niedozwolone są zachowania obcesowe, naruszające prywatność i intymność.
4. Aktywność pracownika powinna być poprzedzona zgodą osoby uczestniczącej w zajęciach, a jej zasadność powinna być uzależniona od stopnia samodzielności dziecka i wcześniej z nim omówiona. W sytuacjach wątpliwych czynności opiekuńczo-higieniczne powinny odbywać się w obecności pracowników, przy których dziecko czuje się bezpiecznie.
5. Bezpośredni kontakt fizyczny dopuszczalny jest w zakresie działań przedmedycznych (działania ratunkowe związane z udzieleniem pierwszej pomocy), zagrożenia lub paniki spowodowanej czynnikami zewnętrznymi (pożar, intensywne zjawiska atmosferyczne, niebezpieczne zachowania osób trzecich itp.).

§ 12

Obszar wychowawczo-społeczny

1. Dzieci i młodzież powinna być traktowana w sposób równy, sprawiedliwy, z poszanowaniem potrzeb każdej osoby uczestniczącej w zajęciach.
2. Zadania powinny być przydzielane zgodnie z ustalonymi zasadami, w sposób odpowiedni do wieku dzieci.
3. Dzieci traktowane są sprawiedliwie, bez faworyzowania żadnego z podopiecznych poprzez nagrody czy przywileje lub nieuzasadnione zwalnianie z wykonywania obowiązków.
4. Kontakty telefoniczne, online oraz spotkania poza zajęciami pracownika
   z osobami uczestniczącymi w zajęciach służyć powinny tylko celom interwencyjnym oraz opiekuńczo-wychowawczym w sytuacjach kryzysowych i trudnych. Kontakty te powinny być dokumentowane, omawiane podczas spotkań pracowników, odbywać się w miarę możliwości z wykorzystaniem sprzętu służbowego (telefon służbowy).
5. Niedopuszczalne są kontakty online w celu utrzymywania towarzyskich relacji z podopiecznymi.
6. W sytuacjach, gdy osoba uczestnicząca w zajęciach łamie ustalone normy i granice, zachowuje się w sposób nieodpowiedni do sytuacji i miejsca, odwołujemy się do zasad pracy grupy. Używamy komunikacji interpersonalnej, komunikatów typu “ja”, informujących o tym, iż postawa dziecka jest niewłaściwa. W stosunku do dziecka łamiącego zasady, stosujemy konsekwencje, nie używamy kar, np., gdy osoba uczestnicząca w zajęciach zrobi nieporządek w miejscu prowadzenia zajęć, konsekwencją może być sprzątanie; w sytuacji zachowań niekoleżeńskich – odizolowanie od rówieśników. Pamiętamy, by konsekwencja była adekwatna do przewinienia.
7. Interwencje wychowawcze prowadzone w bezpośrednim kontakcie fizycznym są dopuszczalne w sytuacjach zagrożenia życia i zdrowia, dotyczących konfliktów pomiędzy podopiecznymi: rozdzielenie zwaśnionych, przytrzymanie, obezwładnienie itp. oraz w innych niebezpiecznych sytuacjach, np. napaść, agresja ze strony osób trzecich.

§ 13

Sfera emocjonalna

1. Pracownicy dbają o potrzeby emocjonalne dzieci, zapewniając potrzebę bezpieczeństwa, wsparcia emocjonalnego, przy jednoczesnym dbaniu o bezpieczeństwo w zakresie bezpośredniego kontaktu fizycznego, np. potrzeby dziecka w zakresie przytulania się do osoby dorosłej, siadanie na kolanach – wskazane jest, by odbywało się w towarzystwie innych osób – np. specjalistów, członków zarządu lub osób prowadzących zajęcia.
2. Pracownicy dbają o samoocenę dziecka, poprzez pozytywne komunikaty, serdeczność, zainteresowanie, przy jednoczesnym unikaniu działań obniżających poczucie własnej wartości, takich, jak negatywne ocenianie czy wzbudzanie mało wartościowego obrazu siebie.
3. Pracownicy reagują na potrzeby emocjonalne osoby uczestniczącej w zajęciach, sytuacje trudne, nieradzenie sobie z uczuciami poprzez: zainteresowanie, rozmowy, wsparcie, kierowanie do specjalisty itp.

§ 14

Niedopuszczalne zachowania pracownika wobec osób uczestniczących w zajęciach

1. Do zachowań niedopuszczalnych pracownika względem osoby uczestniczącej w zajęciach zaliczamy:
2. Zachowania noszące znamiona przemocy fizycznej, np. popychanie, uderzanie, wykręcanie rąk, szarpanie, kopanie, kary fizyczne, uniemożliwianie realizacji podstawowych potrzeb fizjologicznych, zadania nieadekwatne do możliwości dziecka itp.
3. Erotyzowanie relacji – flirt, dwuznaczne żarty, wyzywające spojrzenia itp., seksualizacja relacji – intencjonalne seksualnie zachowania (dotyk, czynności seksualne).
4. Wzbudzanie w dziecku poczucia zagrożenia, np. wyzwiska, krzyk, groźby.
5. Wrogie lub wulgarne akcenty w zakresie komunikacji werbalnej, złośliwość, ironia, upokarzanie, ośmieszanie, publiczne wyszydzanie.
6. Brak reakcji w sytuacjach trudnych, zagrażających dziecku oraz lekceważenie potrzeb psychicznych osób uczestniczących w zajęciach.

Rozdział V
Zasady ochrony danych osobowych dziecka

§ 15

1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27.04.2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.Urz. UE L 119, s. 1) – dalej RODO.
2. Pracownik Fundacji ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza, oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem zgodnie z polityką bezpieczeństwa danych osobowych obowiązującą w Fundacji.
3. Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów prawa.
4. Pracownik Fundacji jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka i udostępniania tych danych w ramach zespołu interdyscyplinarnego, powołanego w trybie ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy
   w rodzinie.

§ 16

1. Pracownik Fundacji nie kontaktuje przedstawicieli mediów z dziećmi. Pracownik Fundacji nie udostępnia przedstawicielom mediów informacji o dziecku ani jego rodzicach/opiekunach.
2. Pracownik Fundacji nie może udzielać informacji dotyczących sprawy dziecka lub jego rodziców/opiekunów mediom, nawet wówczas, gdy jest przeświadczony, że jego wypowiedź nie jest w żaden sposób utrwalana.
3. Pracownik Fundacji, w wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, może wypowiedzieć się w kontakcie z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego opiekuna – po wyrażeniu pisemnej zgody przez opiekuna dziecka.

§ 17

1. Pracownik Fundacji może wykorzystać informacje o dziecku w celach szkoleniowych lub edukacyjnych wyłącznie z zachowaniem anonimowości dziecka oraz w sposób uniemożliwiający identyfikację dziecka.

Rozdział VI
Zasady ochrony wizerunku dziecka

§ 18

1. Fundacja, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
2. Pracownikowi Fundacji nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) bez pisemnej zgody rodzica/opiekuna dziecka.
3. W celu uzyskania zgody opiekuna dziecka na utrwalanie wizerunku dziecka, pracownik Fundacji może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody tego opiekuna.
4. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, np. zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, bez wyraźnego oznakowania (opisu) identyfikującego konkretne dziecko, zgoda opiekunów na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.
5. Upublicznienie przez pracownika Fundacji wizerunku dziecka utrwalonego
   w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody opiekuna dziecka, która jest wyrażana w formie pisemnej przed rozpoczęciem uczestniczenia w zajęciach.
6. Przed utrwaleniem wizerunku dziecka należy dziecko oraz opiekuna poinformować o tym, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany (np. że umieszczony zostanie na stronie www w celach promocyjnych).

§ 19

Podstawowe wytyczne dotyczące utrwalania wizerunku dziecka (zdjęcia, filmy)

1. Przy utrwalaniu wizerunku dzieci należy przestrzegać następujących zasad:
2. Wszystkie dzieci muszą być ubrane.
3. Zarejestrowane obrazy powinny się koncentrować na czynnościach wykonywanych przez dzieci i w miarę możliwości przedstawiać grupy dzieci, a nie pojedyncze osoby. W miarę możliwości należy wykorzystywać obrazy pokazujące szeroki przekrój dzieci – chłopców i dziewczęta, dzieci w różnym wieku, o różnych uzdolnieniach, stopniu sprawności i reprezentujące różne grupy etniczne.
4. Wszelkie podejrzenia i problemy dotyczące nieodpowiednich wizerunków dzieci należy zgłaszać i rejestrować, podobnie jak inne niepokojące sygnały, dotyczące zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.

§ 20

Podstawowe wytyczne dotyczące publikowania wizerunków dzieci

1. Przy publikowaniu wizerunku dzieci należy przestrzegać następujących zasad:
2. Używaj tylko imion dzieci; nie ujawniaj zbyt wielu szczegółów dotyczących dzieci np. ich miejsca zamieszkania czy zainteresowań.
3. Zapytaj dziecko o zgodę na wykorzystanie jego wizerunku.
4. Zapytaj rodziców/opiekunów dziecka o zgodę na publikację konkretnych zdjęć i poinformuj wszystkich zainteresowanych o tym, gdzie i w jaki sposób zamierzasz wykorzystać wizerunek dziecka.

Rozdział VIII

Monitoring stosowania Polityki

§ 21

1. Osobą odpowiedzialną za monitorowanie realizacji niniejszej Polityki Ochrony Dzieci Przed Krzywdzeniem jest wyznaczona osoba z Zarządu. Osoba odpowiedzialna za monitorowanie Polityki Ochrony Dzieci i wdrażanie Standardów Ochrony Małoletnich jest przeszkolona z tego tematu i na bieżąco uzupełnia wiedzę.
2. Osoba odpowiedzialna przeprowadza wśród pracowników Fundacji, raz na 2 lata, ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki. Wzór ankiety stanowi załącznik nr 3 do niniejszej Polityki.
3. W ankiecie pracownicy mogą proponować zmiany Polityki oraz wskazywać jej naruszenia.
4. Osoba odpowiedzialna za monitorowanie Polityki dokonuje opracowania wyników ankiety i sporządza raport z monitorowania, który następnie przekazuje Zarządowi.
5. Jeśli zachodzi taka potrzeba, Zarząd, wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom Fundacji nowe brzmienie Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

Rozdział IX

Przepisy końcowe

§ 22

Pracownicy Fundacji, rodzice/opiekunowie mogą zgłaszać swoje sugestie dotyczące zapisów w dokumencie Polityki do Zarządu Fundacji lub osoby odpowiedzialnej za Politykę Ochrony Dzieci Przed Krzywdzeniem. 

Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników, w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń dla pracowników oraz umieszczeniu na stronie internetowej Fundacji.

Rodzice/opiekunowie osób uczestniczących w zajęciach zapoznani są z Polityką poprzez przekazane informacje na zebraniu dla rodziców, udostępnienie na stronie internetowej Fundacji.